Intuïtie en een eetstoornis

De reguliere visie op eetstoornissen is vaak vooral op het cognitieve en fysieke deel gericht. Allereerst gaat het om het normaliseren van het eetpatroon zodat het lichaam geen gevaar meer loopt. Daarnaast wordt er gewerkt aan de destructieve gedachten die de eetstoornis voeden. Veel behandelmethoden binnen de geestelijke gezondheidszorg hebben een dergelijke aanpak. Toch krijgen veel cliënten te maken met een terugval en soms wordt na verschillende behandelpogingen besloten dat herstel niet meer mogelijk is. De eetstoornis wordt chronisch of de cliënt overlijdt in de strijd met de eetstoornis. Een verdrietig gegeven!

Hoe kan de behandeling voor eetstoornissen worden verbeterd? Dit is een vraag die mij al een tijd bezighoudt. Kennelijk is de fysieke en cognitieve benadering voor een deel van de cliënten niet de oplossing. Om erachter te komen wat de alternatieven zijn is het goed om eerst de eetstoornis vanuit een andere visie te benaderen. Oude geschriften uit het Hindoeïsme, de Veda’s, geven een interessant perspectief op de problemen rondom een eetstoornis. In de Veda’s wordt de mens bekeken vanuit 4 bewustzijnslagen.

De fysieke bewustzijnslaag is de laag die tastbaar aanwezig is op deze aarde. Met onze fysieke verschijning nemen we ruimte in beslag en maken we oppervlakkig contact met de omgeving. Onze maatschappij is erg op deze fysieke laag gericht, uiterlijk is belangrijk. Het bijkomende slankheidsideaal kan bijdragen aan het ontstaan van een eetstoornis. Daarnaast hebben veel mensen met een eetstoornis moeilijkheden om letterlijk ruimte in te nemen met hun lichaam en zijn.

De vitale bewustzijnslaag is de laag van de levensenergie. Deze kan positief en negatief worden ingezet. Bij een eetstoornis wordt vaak gezien dat er wel een grote levensenergie is; de wil om te leven is er, maar de angst om het leven niet aan te kunnen is vaak groot. De levensenergie wordt vaak misbruikt door de eetstoornis. Hoe meer kracht de eetstoornis krijgt hoe zwakker de positieve levensenergie wordt.

De mentale bewustzijnslaag vormt onze persoonlijkheid. Het is de laag die verbonden is aan de uiting die wij aan onszelf geven in het dagelijks leven, wie wij zijn naar buiten toe, hoe wij heten. De mentale laag overheerst vaak bij mensen met een eetstoornis. Er wordt veel in het hoofd geleefd. Dit is ook de laag waar veel behandelingen op aanhaken, zoals de cognitieve gedragstherapie.

De spirituele bewustzijnslaag staat voor innerlijke wijsheid of de ziel. In het dagelijks leven wordt dit vaak de intuïtie genoemd. Soms voel je al dat een keuze wel of niet goed is, maar heb je geen verklaring voor dat gevoel. Het is een diep bewustzijn dat op een subtiele manier boodschappen afgeeft. Deze merk je alleen op als je in contact bent met jouw lichaam en innerlijke wijsheid. Dit heeft te maken met vertrouwen op deze wijsheid, op jouw eigen wijsheid. Veel mensen met een eetstoornis hebben een gevoel dat ze niet goed zijn, of zelfs slecht zijn. Dit wordt ook wel gevoelt alsof degene die je in je diepste kern bent er niet mag zijn. Een hardnekkige overtuiging! Vertrouwen op deze innerlijke wijsheid wordt in dat geval moeilijk. De andere bewustzijnslagen werken hard om deze eigen wijsheid te onderdrukken, omdat de angst te groot is om er gehoor aan te geven. Dan komt de wereld er namelijk achter dat ik een ‘slecht’ mens ben en geen ruimte en liefde verdien.

Op deze laatste bewustzijnslaag ligt een interessante boodschap voor het herstel van een eetstoornis. Het gevoel dat je er in je diepste kern niet mag zijn is niet op te lossen met cognitieve methoden zoals het weerleggen van negatieve gedachten. Als je gelooft dat je in de kern niet goed bent, dan geloof je ook je eigen weerleggingen niet. Het zorgde bij mij vaak voor nog meer strijd in mijn hoofd en afkeuren dat ook dit me niet lukte.

Ik was bang voor mijn intuïtie en wat er zou gebeuren als ik zou gaan luisteren hiernaar. Lang voelde ik mij anders, maar ik interpreteerde dit als ‘ik ben niet ok’ en ik ging mij aanpassen aan mijn omgeving en onderdrukte hiermee mijn innerlijke wijsheid. Vaak hebben mensen met een eetstoornis een laag zelfbeeld. Zelf vond ik deze verwoording niet helemaal passen bij wat ik voelde en de aanpak van het probleem hielp mij ook niet. De opdracht was vaak om negatieve gedachten over mezelf tegen te spreken. Maar ik ervoer niet veel negatieve gedachten. Het probleem zat op een veel dieper niveau; dat wat in de kern mij mij maakte mocht er niet zijn.

Tijdens mijn herstelproces ontdekte ik dat ik erg eigenwijs ben. Deze eigenwijsheid brengt mij weer dichterbij mijn kern, mijn spirituele bewustzijnslaag, het laat me vertrouwen op mijn intuïtie. Ik heb dit vertrouwen terug gevonden door middel van het beoefenen van yoga en het lezen over de filosofie erachter. Door het omarmen van mijn eigenwijsheid voel ik aarde onder mijn voeten, voel ik mijn bestaansrecht en durf ik weer ruimte in te nemen. Dit functioneert als een anker, een levenslijn. Het zorgt er voor dat alles in balans blijft zodat de mentale laag het niet overneemt en dat ik de levensenergie op een constructieve manier kan inzetten. Ik heb een innerlijke motivatie gekregen om goed voor mezelf te willen zorgen. Alleen op die manier kan ik mijn eigen ruimte op aarde creëren en mijn idealen naar buiten brengen.